Zasada Pareto, a inaczej zasada 80/20 znajduje zastosowanie w różnych dziedzinach życia. Poznajcie jej pochodzenie, ciekawą historię jej autora i zastosowanie.
Kim jest Vilfredo Pareto
Markiz Vilfredo Federico Damaso Pareto urodził się 15 lipca 1848 w Paryżu (Francja), a zmarł 19 sierpnia 1923 w Céligny (Szwajcaria). Był włoskim ekonomistą i socjologiem. Współtwórca „lozańskiej szkoły ekonomii”. Od 1893 roku był profesorem Uniwersytetu w Lozannie.
Znamy jest z wielu publikacji z zakresu ekonomii i socjologii, które były w głównym obszarze jego zainteresowań.
Jako właściwą metodę badań społecznych określał metodę logiczno-eksperymentalną, polegającą na obserwowaniu zjawisk, odkrywaniu regularności i rozciąganiu (na drodze dedukcji) uzyskanej wiedzy na inne dziedziny. Tu, można powiedzieć, był reprezentantem działań opartych o zdrowy rozsądek i wnioskowanie. Tak jak wielu naukowców ekonomistów i socjologów w ówczesnych czasach, również Pareto zajmował się kwestią nierównej dystrybucji bogactwa. Odkrył, że 80% bogactwa znajduje się w rękach 20% społeczeństwa. To w przyszłości stało się przyczyną nazwania jego nazwiskiem zasady 80/20.
Autor zasady Pareto
Zasada ta nie pochodzi od Vilfredo Pareto, lecz od amerykańskiego teoretyka zarządzania Josepha Jurana (dokładnie Joseph Moses Juran). Ten amerykański teoretyk zarządzania w roku 1951 opublikował Quality Control Handbook, w którym zawarł zasadę „kluczowych nielicznych i błahych licznych”, mającą ujmować złą dystrybucję większości zasobów. Juran ujął tę zasadę jako pewne uniwersalne prawo odnoszące się do alokacji zasobów oraz innych zjawisk, niekoniecznie prawo ekonomii. W swojej publikacji powołał się na Vilfredo Pareto i w ten nieopatrzny sposób nadała się nazwa jego zasadzie.
Zasada Pareto
Zasada Pareto oznacza istnienie w rozkładzie danej cechy silnej koncentracji statystycznej, mierzonej np. przez indeks Giniego. Zasada Pareto w tym ujęciu mówi, że krzywa koncentracji przechodzi przez punkt (0,8; 0,2). Nie ma jednak przy tym żadnych powodów, dla których stosunek ten miałby wynosić akurat 80/20 i rzeczywiście często ma inne wartości.
A tak po ludzku to zgodnie z zasadą Pareto rozkład wielu cech przyjmuje stosunek 20% do 80%, np. około 80% przychodów przedsiębiorstwa generowanych jest przez około 20% jego klientów, lub 20% czasu poświęcanego pracy generuje 80% efektów tej pracy.
Przykłady zasady 80/20
Każdy z nas lubi proste i nieskomplikowane metody, szczególnie te dotyczące rozumienia świata. Poniższe przykłady cytowane powszechnie mają charakter statystyczny, co oznacza, że mogą być sprzeczne z pojedynczymi obserwacjami. Jak w każdym modelu teoretycznym, również zasada 80/20 jest uproszczeniem i stosowanie jej w życiu codziennym może być obarczone błędem. Najciekawsze z nich to:
- 20% przyczyn generuje 80% problemów,
- 80% zysków pochodzi od 20% klientów,
- 20% produktów generuje 80% przychodów,
- 20% kierowców powoduje 80% wypadków,
- 20% ubrań nosimy przez 80% czasu,
- 20% tekstu pozwala zrozumieć 80% treści.
Zastosowanie zasady Pareto w marketingu i sprzedaży
Znając zasadę Pareto, można przeanalizować własne działania i wyciągnąć wnioski. Z punktu widzenia marketingu i sprzedaży, jeśli widzisz, że 20% produktów generuje 80% przychodów, to warto na tej grupie produktów się skupić w pierwszej kolejności. Wyłowić segment klientów kupujących te produkty, dookreślić i zdefiniować ich dokładnie (utworzyć persony), aby kolejne swoje działania skupić na nich. Jeśli okaże się po analizach, że produktów jest 45% a nie 20%, to tym lepiej dla Was. Model ten potraktujcie jako inspiracje do działań analitycznych i statystycznych. Warto je prowadzić, aby udoskonalać swój biznes.
Pytania i odpowiedzi
Na czym polega metoda 80/20?
Zasada 80/20 to nie metoda i opisuje wiele zjawisk i zachodzących w nich zależności w proporcji 80/20. Z powodzeniem wykorzystywana jest w ekonomii i zarządzaniu.
Czym jest zasada 80/20?
Zasada 80/20 inaczej zasada Pareto opisuje wiele zjawisk, a w szczególności związana jest z zarządzaniem. Przykładowo 80% zysków pochodzi od 20% klientów.
Źródło: baza wiedzy Honki, Wikipedia
Autor artykułu: Marcin Rząca i na linkedIn
